"Het begin van mijn nachtmerrie" : Achmed Zemmouri getuigt over zijn arrestatie en foltering

Lees dit begin van een schokkend verhaal ! Hoe medeplichtig is België en Amerika in dit alles ? LV.

Naam: Achmed Zemmouri

Geboortedatum: 04-11-1980

Geboorteplaats: Wilrijk, België

In Mei 2002 reisde ik naar Marokko om te huwen. Ik trouwde en leefde met mijn vrouw tot 20/10/2005, de dag waarop de nachtmerrie begon. Een nachtmerrie die nog niet ten einde is.

Op 20/10/2005 werd mijn leven brutaal verscheurd, door de Marokkaanse geheimendienst, die, in burgerkleding, mij zonder zich te legitimeren om ongeveer 14u van bus nummer 1 (terminus Banimakada ( dorp in Tanger) te Tanger ontvoerde.

Ik heb niets verkeerd gedaan. Dus vroeg ik me af wat er gebeurde en waarom.

Ik heb hen toen ook gevraagd om een arrestatiebevel te laten zien en om welke reden ik deze behandeling wel verdiende. waar zij op antwoorden: “vraag dat maar in België of Amerika, jij gaat met ons mee was”.

Ik werd geboeid in een volkswagen TDI gezet, die een Belgische nummerplaat had. Dan brachten ze mij naar mijn woonplaats, die volledig onderste boven werd gekeerd. Ze waren met ongeveer 20 man. Daar vroeg ik hen om een huiszoekingsbevel te laten zien. Hun antwoord was net als toen ik hen vroeg naar het arrestatiebevel : Vraag dat maar in België of Amerika.

Ze hebben toen 2000 euro en een computer meegenomen, die ik noch mijn familie nooit meer heb teruggekregen.

Daarna werd ik gebracht naar de stad gebracht waar mijn zus woonde. Daar braken ze in, er was niemand in dat huis, het stond helemaal leeg.

Om 18u. werd ik naar het politie bureel gebracht in Aluwama (een dorp in Tanger).

Ze brachten mij naar het 3^de verdiep naar een kamer in dat gebouw. Ze blinddoekten me. Ik werd daar ongeveer een uur achtergelaten. Daarna verhuisden ze me naar een ander kamer, waar er veel mensen waren die mij gingen ondervragen.

Daar legden ze een ijzeren staaf op de grond, waar ze mij op deden knielen, met mijn blinddoek op, en mijn handen geboeid, die ik zo hoog mogelijk moest in de lucht steken.

In die toestand en in die houding, begonnen ze mij te ondervragen.

Zij: Hoelang ben je in Marokko?

Ik: Ongeveer 3 jaren.

Zij: Was je in Afghanistan?

Ik: Neen.

zij: Leugens, waar was je toen je broer werd opgepakt?

Ik: Nergens, thuis.

Toen begonnen zij mij in mijn gezicht te slaan en te schelden.Ze dreigden ermee mijn vrouw en mijzelf te verkrachten.

Zo ging het wel 2 uren door, waarna ze mij vertelden dat ze mij naar een andere plaats gingen brengen, bij mensen die wel weten hoe ze moesten handelen om datgene te horen van mij wat ze wel graag willen horen.

Om middernacht brachten ze mij naar de garage van het politiebureau. Ik werd met twee anderen in een bestelwagen geplaatst.

Na een rit van 3 uur kwamen we aan in een plaats die zoals we later zouden Tamara heette (Tamara is een dorp in het zuiden van Rabat).

Daar werden we weer ondervraagd.

ik werd tegen de muur geduwd, deze maal met mijn handen en voeten geboeid, dubbel geblinddoekt en toen in een gang op een matras neergegooid. Tot de volgende ochtend.